BAŞKOMUTANLIĞI KABUL EDİYORUM |
| Ben, görüşmeler ve tartışmalarla ortaya çıkan bu görüşleri,
gerektiği kadar gözönünde tutuyor ve inceliyordum. Son görüşü savunanlar,
mantığa dayanan kuvvetli sebepler ileri sürüyorlardı. Samimiyetsiz
isteklerde bulunanların yaygaraları, başkomutanlığı üzerime almamı
içtenlikle teklif edenlerde, derin ve kaygı verici etkiler yapmaya
başladı. Benim fiilen başkomutanlığı üzerime almam, bütün Meclis'te
son çare ve son tedbir olarak görüldü.
Meclis'in bu görüşü çabucak Meclis dışında da yayıldı. Benim ses çıkarmayışım ve komutayı fiilen üzerime almaya yanaşmayışım, adeta felâketin kesin ve yakın olacağı düşünce ve inancını yaygın bir duruma getirdi. Bunu anlar anlamaz derhal kürsüye çıktım. Efendiler, bu anlattığım durum, 4 Ağustos 1921 günü bir gizli oturumda geçiyordu. Üyelerin bana karşı gösterdikleri yakınlık ve güvene teşekkür ettikten sonra, Başkanlık makamına şöyle bir önerge verdim : Türkiye Büyük Millet Meclisi Yüce Başkanlığına Meclisin pek sayın üyelerinin genel olarak beliren istek ve talepleri üzerine, Başkomutanlığı kabul ediyorum. Bu görevi şahsen üzerime almaktan doğacak yararları azamÎ çabuklukla elde edebilmek, ordunun maddî ve manevî gücünü en kısa zamanda artırıp en yüksek seviyeye çıkarmak, sevk ve idaresini bir kat daha kuvvetlendirmek için, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin sahip olduğu yetkileri, fiilen kullanmak şartıyla üzerime alıyorum. Ömrüm boyunca, millî hâkimiyetin en sadık bir kulu olduğumu millete bir defa daha gösterebilmek için, bu yetkinin üç ay gibi kısa bir süreyle sınırlandırılmasını ayrıca rica ederim. Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Mustafa Kemal |